De familie Stoppendaal

De ingang voor de persoonskaarten

©Nelly van der Hoeven

|A |B |C |D |E |F |G |H |I |J |K |L |M |N |O |P |Q |R |S |T |U |V |W |X |Y |Z |-- |

Frans van der Lott

GeslachtMan
Geboren± 1730 (eigen schatting) 
Overleden<?-7-1785
 
Huwelijk 1755 te Demerary (West-Indië)
 
metAnna Wilhelmina Bert(h)o
 Geboren± 1730
 Overleden< 1815
 
NotitiesVermoedelijk hadden Frans en Anna ook nog een zoon, F.I (Francois Johannes) van der Lott. Deze was in 1790 assistent ter secretarie van Demerary en is tussen 15 september en 18 november 1804 overleden, vermoedelijk te Demerary.
Kinderen  Cornelia Jacoba/Johanna
Anna Catharina
 
Notities persoonFrans moest, voor hij kon trouwen met Anna Wilhelmina, eerst een schadevergoeding geven wegens "breach of promise" aan ene Maria Bakker.

Frans was in 1772 Raad van Justitie der Colonie Rio Demeray. Hij was ook boekhouder van de Societeit ter Navigatie op Essequebo en annexe Rivieren, gevestigd te Middelburg.

Omstreeks 1750 deed Frans in Middelburg experimenten met elektriciteit met de een paar jaar eerder uitgevonden Leidse fles. In Essequibo/Demarary, waar hij enkele jaren later heen gaat, werd door de Gouverneur van deze kolonie, Laurens Storm van 's Gravesande, in samenwerking met de Leidse hoogleraar Jean Nicolas Sébastien Allamand, de schokkende werking van de sidderaal onderzocht. Frans is ook zeer geïnteresseerd in deze vis. In 1761 schrijft hij hierover een brief aan de Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen. Deze brief, "Kort bericht van den Conger-aal ofte Drilvisch", wordt in 1762 in de verhandelingen van die maatschappij gepubliceerd (deel 2, 1762 p. 87-94).
Door zijn ervaring met elektriciteit voelde hij dat de schok, teweeg gebracht door de sidderaal, vergelijkbaar was aan een elektrische schok. Tevens toonde hij aan dat deze schok door niet-geleidend materiaal werd tegengehouden, dus niet van mechanische aard was. maar dezelfde eigenschappen had als mechanisch opgewekte elektriciteit: Ik raakte (zegt hy) zulk eenen visch, liggende in een balie met water, aan, met een lange yzere roede, het welke my geweldig deed driIlen, maar daarop de gemelde yzere roede met een droogen doek aanvattende, en zoo den visch raakende, voelde ik gééne de minste drilling. Daarop den doek nat, of maar vogtig gemaakt hebbende, gevoelde ik weder den slag als voren..
Hij neemt ook waar dat het schokeffect afhangt van waar de vis wordt aangeraakt. Het sterkste effect is bij aanraking onder de keel.
Tevens deed hij experimenten om te onderzoeken of het schokeffect van de vis een vergelijkbaar genezend effect had als elektriciteit uit machines.
Frans van der Lott had tenminste 2 zusters, die beiden in 1775, wanneer Frans samen met Anna zijn testament opmaakt, nog in leven waren,
  • Catharina van der Lott (begraven 16 maart 1785 te Amsterdam) gehuwd met Gerrit Timmerman. Gerrit was in 1781 administrateur van de plantagie de Penitentie op Rio Demerary (ovl. < maart 1785). In september 1782 zijn beiden in Amsterdam, waar zij getuigen zijn van de doop van Catharina, dochter van Evert Wijnberg en Clara Gesina Hillemans.
  • Elisabeth van der Lott. Zij was vermoedelijk ongehuwd. In 1772 wordt zij in een wisselprotest omschreven als een koopvrouw, wonend te Haarlem.

(voor meer informatie over het onderzoek van Frans van der Lott: Koehler & Finger, 2008)

bron: Menalda (1975); openarch.nl, Middelburgsche Courant (28-7-1785); Utrechtse Courant (11-2-1793); Essequebo and Demerary Gazette (1804); Koehler & Finger (2008).